|
قورباغه هایی که درباره آن صحبت میکنیم، از غدههای پوستی خود ، زهر ترشح میکنند، رنگشان زرد و حتی قرمز است و در اکوادر زندگی میکنند.
مکانیسم عمل قورباغه این قورباغههای زهرپاش که در چندین خانواده رده
بندی شدهاند، با رنگهایشان خود را از آسیب شکارگران در امان میدارند و
در واقع ، با رنگ فریبنده به شکارگران هشدار میدهند که به سراغ آنها
نروند. زهر موجود در بدن قورباغه ، فیلوباستی تریبیلیز تا حدی زیاد است
که میتواند 20000 موش یا 20 انسان را بکشد. حتی تماس با این قورباغه برای
انسان کشنده است. بررسی و اکتشاف دانشمندان در سال 1974 دانشمندان با بررسی زهر قورباغه زرد و کوچک
اپیپدو باستی تری کولور در یافتند که آلکالویید موجود در زهر این قورباغه
، مانند داروی مخدر ، واکنشی درد زدایی را در موشهای آزمایشگاهی ایجاد
میکند. دانشمندان با مسایل زیادی روبرو بودند. حتی پس از جمع آوری 750
قورباغه ، فقط 500mg زهر جمع آوری کردند. نمیدانستند عامل فعال این زهر
چیست و بدتر از آن این قورباغهها از گونههای حفاظت شده محسوب میشدند.
ساختار اپی باتیرین اپی باتیرین ساختاری شبیه به نیکوتین دارد و از طریق فعالسازی گیرنده استیل کولین نیکوتین عمل میکند و بدین ترتیب مانند مورفین که از راه گیرنده دیگری عمل میکند، اعتیاد آور نیست. اپی باتیرین ، در تسکین درد حیوانات 200 بار قویتر از مورفین است. تشکیل اپی باتیرین در بدن قورباغه قورباغههای آزمایشگاهی ، اپی باتیرین تولید نمیکنند. بنابراین ، میتوان نتیجه گرفت که فقط قورباغهها در زیستگاههای طبیعی خود که از حشرات (مانند مورچه) و گیاهان تغذیه میکنند، اپی باتیرین دارند. شیمیدانان راههایی را برای ساخت این ماده در آزمایشگاه پیدا کردهاند. کاربردهای پزشکی اپی باتیرین سمیت این ترکیب ، فراتر از آن است که مورد استفاده انسانی باشد. بنابراین شیمیدانان صدها مولکول مشابه آنرا ساختهاند. یکی از آنها یعنی R ـ 5 (2ـ آزیترینیل متوکسی) ـ2ـ کلرو پیریدین که به اختصار 594 ـ ABTگفته میشود، نسبت به اپی باتیرین سمیت بسیار کمتری دارد و درد زدایی موثری تلقی میشود. 594 ـ ABT در حال حاضر در آزمایشگاههای بالینی بکار میرود و به نظر نمیآید اعتیاد آور باشد.
برچسبها: زیست شناسی
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۰ساعت 18:5 توسط سيد مصطفي محمدزاده
|
|
|
