نگاهی به واژه سلام و درود در زبان فارسی

واژه «درود» در ادبیات کهن فارسی به معنی آفرین و آرزوی نیک‌بختی است. برخی زبان‌شناسان معتقدند این واژه در «دْرُوَت» زبان اوستایی ریشه دارد که آن نیز به معنای تندرستی و سلامتی است و امروز به صورت «درستی» درآمده است. با این حال برخی این ادعا را مستند نمی‌دانند.
واژه «سلام» نیز از ریشه «سلم» در زبان عربی مشتق شده است که معنای سلامتی، صلح و رهایی از آسیب را می‌رساند.
البته تعدادی از محققان از جمله نادر حسن‌زاده راستگاری، می‌گویند به‌رغم اینکه «سلم» ‌هم‌ریشه با واژه‌های عربی مانند یسلم، تسلیم، سلام و اسلام است، عربی نیست و پیش از ورود به زبان عربی، در سایر زبان‌های سامی مانند آرامی، عبری و اکدی نیز وجود داشته است.
برخی محققان پا را از این هم فراتر گذاشته‌اند و حدس می‌زنند واژه سلام از طریق زبان آرامی مورداستفاده هخامنشیان به عربی و بعد هم به زبان فارسی وارد شده است.

غلوم خاص یا غلام خواست شهری در شهرستان لنجان از توابع استان اصفهان است ولی اکنون به آن ورنامخواست می گویند.

• امامزاده سیّد ابراهیم: سیّدابراهیم ابن سیّد بهاءالدین محمدابن الامام موسی ابن جعفر از مکان های دینی غلوم خواست است .

آچاری است مخصوص دوچرخه که در یک آچار سیزده شماره مختلف تعبیه شده است در قدیم با یک آچار 13 چشمه همه پیچ و مهره های یک دوچرخه باز وبسته می شد اولین آچارهای 13 چشمه ساخت انگلستان بود که همراه دوچرخه های رالی به ایران وارد می شد .بعدها شرکتی های دیگر هم آچار 13 چشمه تولید کردن که مرغوبیت آچار های انگلیسی را نداشت .یکی از آچارهای واجب در هر خانه ای آچار 13 چشمه بود که همه افراد سعی در به دست آوردن آن داشتند
با آچار 13 چشمه تقریبا همه پیچ و مهره های در دسترس هر خانه ای را می توانست باز کند . هر کسی که یکی از این آچار ها را داشت باعث افتخارش بود .

Powered By
  BLOGFA.COM